Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; At iam decimum annum in spelunca iacet. Duo Reges: constructio interrete. Memini vero, inquam;

• Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
• Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
• Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.

Quanta autem ab illis varietas argumentorum ratione concludentium eorumque cum captiosis interrogationibus dissimilitudo! Quid, quod plurimis locis quasi denuntiant, ut neque sensuum fidem sine ratione nec rationis sensibus exquiramus?

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Sed plane dicit quod intellegit. Quid iudicant sensus? Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Beatus sibi videtur esse moriens. Quis est tam dissimile homini.

Quid autem dici poterit, si turpitudinem non ipsam per se
fugiendam esse statuemus, quo minus homines tenebras et
solitudinem nacti nullo dedecore se abstineant, nisi eos per
se foeditate sua turpitudo ipsa deterreat?

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Sed fac ista esse non inportuna; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

1. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
2. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
3. Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.
4. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
5. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
6. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

Sed nimis multa.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Cur haec eadem Democritus?

An nisi populari fama?

Tum ille: Ain tandem?

Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.